“Πάνω στα ίχνη πότ’ εδώ και πότ’ εκεί τραβάμε,
μα ποιος να δείξη, ποιος μπορεί, το μέρος που ζητάμε;”
Κάθε τόπος στην Ελλάδα φιλοξενεί έναν ή περισσότερους μύθους. Το όρος Κυλλήνη της αρχαίας Αρκαδίας, η Ζήρεια όπως είναι γνωστότερη σήμερα, είναι ο μυθικός τόπος της γέννησης του θεού Ερμή. Και η γέννηση του Ερμή συνδέεται άμεσα με τις απαρχές της μουσικής, καθώς ο Ερμής νεογέννητος, κατασκευάζει την ομώνυμη λύρα, το πρώτο έγχορδο μουσικό όργανο που στη συνέχεια δωρίζει στον Απόλλωνα.
Στις 31 Ιουλίου 2021, ο Σειληνός και οι σάτυροι επιστρέφουν στη Ζήρεια αναζητώντας και πάλι τα ίχνη των βοδιών του Απόλλωνα και εμείς ανεβαίνουμε σαν σύγχρονοι ιχνευτές που αναζητούμε πολύτιμα ίχνη πανάρχαιας πολιτισμικής μνήμης!
Μάρτυρες μιας μοναδικής παράστασης, που θα «αναβιώσει» το μύθο που διηγείται ΠΩΣ, από ποιο συμβάν, γεννήθηκε η μουσική. Και στη συνέχεια με ποιες διαδρομές και ποιες μουσικές φόρμες, έφθασε από την αρχαιότητα στις μέρες μας.
Μια θεατρική παράσταση ενός έργου που σπάνια παρουσιάζεται, που θα ανέβει φέτος για πρώτη φορά στην Επίδαυρο! Από έναν κορυφαίο μας σκηνοθέτη, με κορυφαία ομάδα, η μεγάλη φετινή παραγωγή του φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου!
Ακόμη πιο μοναδική γιατί μια εβδομάδα μετά θα ανέβει στα 1500 μέτρα υψόμετρο,
για να παιχτεί στον ίδιο ακριβώς τόπο που διαδραματίζεται κατά το μύθο! Το μύθο εκείνο που συνδέει τις απαρχές της μουσικής και του πολιτισμού με τον τόπο που φιλοξενεί το Ziria music festival.
Μια εμπειρία που πιθανόν να ζήσει κανείς μια φορά στη ζωή του γιατί πόσες φορές μας δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια τόσο σημαντική παράσταση, έξω, σε ανοιχτό χώρο σε ένα εκπληκτικό σκηνικό, που είναι ο φυσικός τόπος που διαδραματίζεται η ιστορία της;
Η παράσταση είναι παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με πρεμιέρα στις 23 Ιουλίου 2021, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.
Και πόσο μοναδικό, τι ολοκλήρωση και τι συγκίνηση όταν μετά από μια τέτοια θεατρική παράσταση θα ακολουθήσει μια μυσταγωγική μουσική παράσταση!
Ο πατριάρχης ενός από τα αρχαιότερα είδη της δημοτικής μας μουσικής, του κατεξοχήν εκστατικού και ιαματικού, ηπειρώτικου, σε μια ιστορική συνεύρεση με τον Βασίλη Κώστα, έναν κορυφαίο μουσικό της τζαζ που επιτελεί σημαντικό έργο σαν συνεχιστής των δρόμων του Πετρολούκα Χαλκιά, πρωτοπορώντας με το λαούτο του!
Γινόμαστε ένα με τον τόπο, σύγχρονοι ιχνευτές που ανακαλύπτουμε αρχαία ίχνη, τα σύμβολα του μύθου, κοινωνούμε τη μουσική, γλυκαίνουμε τις ψυχές μας και φιλιώνουμε.
«Μια εύνοια Φύσης,Τύχης αλλά και της συγκυρίας αθρόου ενθουσιασμού κάποιων ανθρώπων που αποφάσισαν πριν δέκα και κάτι χρόνια το εύφημο πια Μουσικό Φεστιβάλ της Ζήρειας, μας φέρνει σήμερα, με κάποιον σπάνιο τρόπο, πάνω σε αρχαία ίχνη: στα ίχνη των ΙΧΝΕΥΤΩΝ.
Μας φέρνει σε αυτο το ημιτελές, ημιθανές, χειμαζόμενο για αιώνες σατυρικό δραμα του μεγάλου ΣΟΦΟΚΛΗ, ποιητή του Οιδίποδα και της Αντιγόνης, της Ηλέκτρας αλλά και τόσων άλλων τραγωδιών πού με δυσκολία συγκρατούμαι να μη τις μνημονεύσω όλες ακόμα κι εδώ..
Αυτό το ασύλληπτο κείμενο/μνημείο, που παραδίδει παρακαταθήκη σε όλες τις επόμενες και επερχόμενες γενιές το ΠΩΣ, από ποιο συμβάν γεννήθηκε η Μουσική, πώς – μέσα από μια εξαιρετικά χαριτωμένη πλοκή που μόνο ένα ελληνικό πνεύμα σπινθηροβόλο σαν του εύζωου Σοφοκλή μπορούσε να αιχμαλωτίσει – παραδόθηκε αντίδωρο του πονηρού μωρού θεού κλεφτη, του Ερμή, Λύρα από καυκί χελώνας, στα χέρια του θεού της, του Απόλλωνα.
Και έκτοτε, άρχισε να κατηφορίζει την πλαγιά, ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΛΑΓΙΑ ΤΗΣ ΖΗΡΕΙΑΣ, του όρους Κυλληνη, για να αλλάξει με τη γέννηση και το άγγιγμά της τις ψυχές, τις ζωές των ανθρώπων – μια και χωρίς τη Μουσική ίσως να μην υπήρχε ποτέ πολιτισμός.
Ε , σε αυτήν ακριβως την πλαγιά, που χωρίς να το γνωρίζει συνειδητά λειτουργεί σαν Επιφάνεια του Θεού της, θέλουμε να περπατήσουν και πάλι σαν τότε στον μύθο ΟΙ ΙΧΝΕΥΤΕΣ. Έτσι να μας θυμίσουν μέσα απ’ την τελετουργία της χαράς και των βημάτων τους, το ΠΩΣ σκαρφάλωσαν τη πλαγιά, ΠΩΣ ανακάλυψαν τα ίχνη των κλεμμένων βοδιών του Φοίβου, ΠΩΣ βρήκαν το μικρό παμπόνηρο Θεό / κλέφτη στην παρακείμενη, διάσημη σπηλιά, ΠΩΣ στο τέλος φίλιωσαν οι δυο θεοί, Απόλλων και Ερμής. Και πως, έκτοτε, κατηφορίζει η Μουσική απ’ την πλαγιά για να μας πάρει – στα γενέθλια της γέννησής της, χαραυγή της συνείδησης της ανθρωπότητας – Κατακαλόκαιρο, ακόμα μια φορά στη μυθική αγκαλιά της»
Μιχαήλ Μαρμαρινός
There is no place in Greece without its myth. Mt. Kyllini in ancient Arcadia, known today as Mt. Ziria, is the mythical birthplace of the god Hermes and is closely associated with the birth of music. Here the newborn god, while still a baby, created the first stringed musical instrument – the lyre – which he then gave to Apollo in atonement for stealing his sacred cattle.
“THE TRACKERS”, a little-known play by Sophocles, will be presented for the first time this summer in the ancient theater of Epidaurus under the direction of Michail Marmarinos, one of Greece’s most popular and respected theatrical directors and will feature a cast of renowned actors. Just one week later, however, the play will climb 1500 meters for a unique performance in the exact place where the events supposedly occurred – the lush alpine plateau of Mt. Killini.
On July 31, 2021, Seilinos and his band of satyrs will return once again to Mt. Kyllini (Ziria) to search for traces of Apollo’s stolen cattle, and we will be there too as modern trackers looking for traces of ancient cultural memory. A privileged audience will witness a unique performance which revives the story of how music was born – and which leads us in new paths and musical forms as it wends its way from past to present.
This once-in-a-lifetime performance will bring music back to its birthplace, on a stage of wildflowers, mountains and sky and will bring the play to a new kind of conclusion in which
Petroloukas Halkias, the patriarch of the oldest kind of Greek folk music, the ecstatic clarinet music of Epirus, comes together in an historic meeting with Vassilis Kostas, a renowned jazz musician and Professor at the Berklee College of Music in Boston.
Music is born again, echoing through the mountains of Ziria, and as modern-day trackers, we will discover anew ancient traces, symbols and myth. Come share the experience, and let music and imagination do their magic.
Ο Απόλλωνας έχει αναθέσει στους Ιχνευτές Σατύρους να βρουν τα χαμένα βόδια του, με τη βοήθεια του Σειληνού, και με αντάλλαγμα χρυσάφι και την ελευθερία τους. Ακολουθώντας τα ίχνη των ζώων, οι Ιχνευτές οδηγούνται σε μια σπηλιά υπό τον ήχο της λύρας που έχει μόλις εφεύρει ο Ερμής.
Το αποσπασματικά σωζόμενο και σπάνια παρουσιαζόμενο σατυρικό δράμα του Σοφοκλή μας χαρίζει τη μοναδική αφήγηση που διαθέτουμε σε δραματικό έργο για το πώς έφτασε η Μουσική στα αυτιά των ανθρώπων. Τους Ιχνευτές σκηνοθετεί ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, που επιστρέφει στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου μ’ αυτό το «ασύλληπτο κείμενο / μνημείο», σε μια ιστορική έμμετρη απόδοση.
Κατά τη γερμανική μετάφραση και συμπλήρωση του Carl Robert
Ελεύθερη έμμετρη απόδοση: Εμμανουήλ Δαυίδ (1933)
Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Επιστημονικός συνεργάτης: Σταύρος Τσιτσιρίδης
Καλλιτεχνική & Δραματουργική συνεργασία: Δηώ Καγγελάρη
Ειδικός συνεργάτης: Κωνσταντίνος Θωμαΐδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Σαπουντζής
Μουσική: Billy Bultheel
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Κίνηση – Χορογραφία: Τάσος Καραχάλιος
Βοηθός σκηνοθέτιδα: Μαριλένα Κατρανίδου
Σχεδιασμός ήχου: Κώστας Μπώκος / Studio 19st σε συνεργασία με Billy John Bultheel
Βοηθός σκηνοθέτη: Αλίκη Στενού
Βοηθός σκηνογράφου: Διδώ Γκόγκου
Βοηθός ενδυματολόγου: Δάφνη Αηδόνη
Χάρης Φραγκούλης (Απόλλων),
Σταμάτης Κραουνάκης (Σιληνός),
Αμαλία Μουτούση (Κυλλήνη),
Steve Katona (Ερμής)
Χορός Σατύρων (αλφαβητικά):
Λάμπρος Γραμματικός, Adrian Frieling, Αλεξάνδρα Καζάζου, Τάσος Καραχάλιος, Χρήστος Κραγιόπουλος, Άγγελος Νεράντζης, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μάνος Πετράκης, Θεοδώρα Τζήμου, Ανδρομάχη Φουντουλίδου
Μουσικοί: Μενέλαος Μωραΐτης τούμπα, Σπύρος Βέργης ευφώνιο, Δημήτρης Αλεξανδράκης τούμπα, Λεωνίδας Παλαμιώτης ευφώνιο
Ηχοληψία: Ηλίας Φλάμμος
Διεύθυνση παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή
Οι παραστάσεις αποτελούν ενιαίο σύνολο. Η προσέλευση στην «πλατεία» δεν θα είναι δυνατή μετά τις 18:15
(1) δηλώσεις συμμετοχής κα πληροφορίες για την ξενάγηση στο σπήλαιο, στο περίπτερο του Ziria Festival στις 31 Ιουλίου πριν ή μετά την παράσταση, όπου θα βρίσκονται και οι σπηλαιολόγοι μας.
(2) Συγκέντρωση για τον περίπατο , στην πλατεία στα Μεσαία Τρίκαλα.
Ο Christopher King είναι μουσικός παραγωγός βραβευμένος με Grammy, μουσικολόγος, μελετητής, συγγραφέας, ερευνητής και «κήρυκας» της Ελληνικής δημοτικής μουσικής παράδοσης. Έχει γράψει το εξαιρετικό βιβλίο «Ηπειρώτικο μοιρολόι: Οδοιπορικό στην αρχαιότερη ζωντανή δημώδη μουσική της Ευρώπης» το οποίο έχει προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον.
O Αμερικανός Κρίστοφερ Κινγκ είναι ένας παθιασμένος ερευνητής των παλαιών, ηχογραφημένων μουσικών, εκείνων δηλαδή που αποτυπώθηκαν σε δίσκους 78 στροφών. Εδώ και μια 20ετία περίπου συναντάμε το όνομά του σε πλήθος δίσκων που αφορούν σε προπολεμικές ηχογραφήσεις, blues (Charley Patton) κατ’ αρχάς, μα και country μουσική των Απαλαχίων (The Red Fox Chasers, The Dixon Brothers), cajun, όπως και παραδοσιακών σκοπών από την Ελλάδα και την Αλβανία στη συνέχεια.
Σε σχέση με τις μουσικές της χώρας μας ο Κρίστοφερ Κινγκ έχει επιμεληθεί τις εξής συλλογές: «Beyond Rembetika: The Music and Dance of the Region of Epirus» [UK. JSP, 2012], «Five Days Married & Other Laments: Song and Dance from Nothern Greece, 1928-1958» [USA. Angry Mom Archives, 2013], «Alexis Zoumbas: A Lament for Epirus» [USA. Angry Mom Archives, 2014], «Why the Mountains are Black: Primeval Greek Village Music 1907-1960» [USA. Third Man Records, 2016] και «Kitsos Harisiadis: Lament In A Deep Style 1929-1931» [USA. Third Man Records, 2018], ενώ έχει κυκλοφορήσει ως γνωστόν πια και το βιβλίο Lament from Epirus: An Odyssey into Europe’s Oldest Surviving Folk Music [W. W. Norton & Company, May 29, 2018], που εσχάτως μεταφράστηκε και τυπώθηκε και στην Ελλάδα υπό τον τίτλο Ηπειρώτικο Μοιρολόι: Οδοιπορικό στην αρχαιότερη δημώδη ζωντανή μουσική της Ευρώπης [Δώμα, Δεκέμβριος 2018].
Η μουσική ομάδα «Ευτέρπη» αποτελείται από τον Κωνσταντίνο Φραγκή και τον Αντώνη Κτενά.
Η ομάδα αυτή συγκροτήθηκε με βασικό σκοπό την χρήση του αρχαίου Ελληνικού αυλού, για αυτό και πήρε το όνομα της από τη Μούσα της αυλητικής τέχνης Ευτέρπη. Τα όργανα που χρησιμοποιούνται είναι ανακατασκευές αρχαίων Ελληνικών ευρημάτων. Οι μουσικές συνθέσεις βασίζονται στα αρχαία Ελληνικά κείμενα και στην αρχαία Ελληνική μουσική θεωρία σε συνδυασμό με τα ακούσματα της εποχής μας.
Pausis – μια μυστική μορφή επικοινωνίας μια παράλληλη μη παρατηρημένη μορφή έκφρασης πίσω από το προφανές, το αόρατο σημείο όπου όλες οι προφανείς μορφές επικοινωνίας (διάλογος, ήχοι, χειρονομίες, γραφή) επικοινωνούν και γίνονται ικανές να εκφράζουν κάτι υψηλότερο από το άθροισμά τους.
«Pausis» είναι οι: Θεόδωρος Κουμαρτζής στην αρχαία ελληνική λύρα, Νίκος Βαρελάς στο Μπεντίρ, Σωκράτης Βότσκος στο ντουντούκ και η Αλεξάνδρα Σιετή στο τραγούδι
Σύντομα θα κυκλοφορήσει το πρώτο τους άλμπουμ με αρκετές συμμετοχές, συμπεριλαμβανομένης της μεσο-σοπράνο γαλλο-ιρανικής τραγουδίστριας Arianna Vafadari, του χαρισματικού Yael Schonzeit, της κρούσης του Νίκου Βαρέλα, του Αρμένιου Ντάκουκ του Σωκράτη Βοτσκού και άλλων .
Κάνοντας από νωρίς ξεκάθαρες τις jazz και soul καταβολές της, η Αλεξάνδρα Σιετή κατάφερε γρήγορα να κερδίσει το μουσικό κοινό της γενέτειράς της Θεσσαλονίκης. Μέχρι στιγμής έχει αναμιχθεί σε πλήθος διαφορετικών projects, αποδεικνύοντας έτσι το πόσο διευρυμένο είναι το ενδιαφέρον της για τη μουσική γενικότερα.
Η εντατική ενασχόλησή της με τη μουσική ξεκίνησε στην εφηβεία της, όταν σπούδασε κλασική θεωρία, αρμονία και πιάνο στο Μουσικό Κολέγιο Θεσσαλονίκης. To 2012 συνέχισε τις σπουδές της πάνω στην jazz στο Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης. Το 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο της single ως solo τραγουδίστρια. Πρόκειται για το Toy, σε μουσική του Παντελή Κυραμαργιού.
Από το 2015 συνεργάζεται με τον Γιώργο Αβραμίδη, τρομπετίστα με τους Εκμέκ, τους Polkar και το Γιάννη Αγγελάκα. Συγκεκριμένα, το 2015 ανέλαβε το τραγούδι στο κομμάτι Fire Into Stone από το άλμπουμ Voyager του Αβραμίδη. Το 2018 ερμήνευσε σχεδόν όλα τα κομμάτια που περιλαμβάνονται στο Invented Memories του ίδιου καλλιτέχνη.
To 2018 επιφύλασσε δύο ακόμα επιτυχημένες συνεργασίες για τη Σιετή. Συγκεκριμένα, συμμετείχε στο άλμπουμ Melanie του έμπειρου Έλληνα συνθέτη CAYETANO . Παράλληλα, με τον Harry Elektron και άλλους μουσικούς χάρισε στο κοινό τη βιωματική μουσική performance Νερό.
Αυτή τη στιγμή αναλαμβάνει και χρέη τραγουδίστριας στους Souled Out. Πρόκειται για ένα από τα πιο αναγνωρισμένα σχήματα της Θεσσαλονίκης, με συναυλίες σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό .
“Χαρά και πόνος, συνεορτασμός της ζωής με τον θάνατο, μέσα από το μεγαλειώδες παίξιμο του Πετρολούκα και την πρωτοποριακή προσέγγιση του εξαιρετικού λαουτίστα Βασίλη Κώστα… “
Εθνικός Κήρυξ
H μουσική της Ηπείρου είναι ένας πολιτιστικός θησαυρός ανυπολόγιστης αξίας για την Ελλάδα. Η συγκεκριμένη μουσική παράδοση έχει χαρακτηριστεί ως ” The World’s Most Beguiling Folk Music” από τους New York Times. Χρησιμοποιεί το τεράστιο και ποικίλο ρεπερτόριό της για να εκφράσει τα συναισθήματα της χαράς και της λύπης του λαού, να αποδώσει φόρο τιμής στους ανθρώπους που έχουν φύγει από τη ζωή ή που ζουν στην ξενιτιά, αλλά και ταυτόχρονα να γιορτάσει την ίδια τη ζωή και τη φύση.
Σε αυτή την παράσταση, όπως και στον ομώνυμο δίσκο, το επίκεντρο είναι ένας καινούριος, εντυπωσιακός διάλογος μεταξύ του κλαρίνου και του λαούτου μέσα από τον οποίο μεταφράζεται αυτή η μουσική βασισμένη στη συνομιλία των δύο μουσικών οργάνων.
Μια δημιουργική προσέγγιση πάνω στα ορχηστρικά κομμάτια και στον τρόπο παιξίματος που καθιέρωσε ο Ηπειρώτης κλαρινίστας Κίτσος Χαρισιάδης τη δεκαετία 1920-30, ο οποίος δημιούργησε μία μοναδική και παράλληλα πολύπλοκη μουσική γλώσσα πάνω στο ρεπερτόριο της Ηπείρου, την οποία ο Πετρολούκας Χαλκιάς διατήρησε και εξέλιξε περαιτέρω όλα τα χρόνια της ζωής του. Αυτή η φιλοσοφία παιξίματος, ύστερα από μελέτη χρόνων, προσπαρμόστηκε από το κλαρίνο του Πετρολούκα Χαλκιά στο λαούτο από τον Βασίλη Κώστα.
Ο Πετρολούκας λέει, χαρακτηριστικά, για τη συνάντησή του με τον Βασίλη Κώστα: Γνώρισα τον Βασίλη στη Βοστώνη τον Νοέμβριο του 2015 … Δεν τον ήξερα πιο πριν, αν
και οι δύο καταγόμαστε από την περιοχή του Πωγωνίου στην Ήπειρο. Μόλις τον άκουσα να παίζει τον ‘Σκάρο’, ακριβώς με τις ίδιες φράσεις που τον παίζω και εγώ, κατάλαβα ότι αυτό το παιδί μπορεί να κάνει μεγάλα πράγματα…
…Οι μουσικοί μπήκαμε σε ένα χάος το οποίο δεν τελειώνει ποτέ, αλλά η κάθε καινούρια γενιά μπορεί να βάλει και από ένα πετραδάκι σε αυτά που βρήκε από τους παλιότερους με τον ίδιο τρόπο που έκανε και η δική μου η γενιά. Παλιότερα, ο Κίτσος Χαρισιάδης ήταν εκείνος ο μουσικός που δημιούργησε τη δική του φιλοσοφία και ένα νέο ύφος παιξίματος στα σολιστικά Ηπειρώτικα κομμάτια, πάνω στο οποίο βασίστηκε και το δικό μας.
Έπειτα, αναλάβαμε εγώ και ο Βασίλης να βάλουμε το δικό μας πετραδάκι σε κάθε φράση του Κίτσου. Δεν χαλάσαμε τις κολώνες της Ακροπόλεως, παρά μόνο ενισχύσαμε ό,τι παραλάβαμε πριν από μας ώστε να το βρει η επόμενη γενιά και να κάνει κάτι ακόμη καλύτερο.
Σε όλη μου τη ζωή προσπάθησα να βάλω όλα τα διαφορετικά συναισθήματα μέσα στο κλαρίνο. Εκείνο της χαράς, εκείνο της λύπης, το συναίσθημα να είσαι ευγενικός και καλός με τους ανθρώπους αλλά να πληγώνεσαι. Η μουσική δεν έχει τέλος και είναι η ελπίδα μου ότι η νέα γενιά θα πάρει αυτό που δημιουργήσαμε και θα το αναπτύξει ακόμη πιο πολύ.
Ο λαουτίστας Βασίλης Κώστας, με καταγωγή από τα Ιωάννινα της Ηπείρου, είναι μέλος του μουσικού σχήματος Global Messengers του βραβευμένου με Grammy πιανίστα της Τζαζ, αλλά και πρεσβευτή της Ειρήνης στην UNESCO, Danilo Perez. Έχει εμφανιστεί στη σκηνή του Carnegie Hall αλλά και σε κορυφαία μουσικά φεστιβάλς των Η.Π.Α. και του Καναδά, όπως το Montreal Jazz Festival, το Monterey Jazz Festival, το Panama Jazz Festival και το WOMEX στην Πολωνία. Έχει συνεργαστεί σαν σολίστας με την Berklee String Orchestra του βραβευμένου με Grammy μαέστρου Eugene Friesen έχοντας συμπράξει με μεγάλα ονόματα της διεθνούς τζαζ σκηνής όπως είναι οι Tigran Hamasyan, Αntonnio Serrano και Simon Shaheen.
Απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος του Global Jazz Institute του Berklee College of Music της Βοστώνης, ύστερα από πλήρη υποτροφία, επιχειρεί να ανοίξει νέους ορίζοντες για το λαούτο και στην Ελληνική παραδοσιακή, αλλά και στη Τζαζ μουσική.
Η προσέγγισή του βασίζεται στη μελέτη του τρόπου παιξίματος του Πετρολούκα Χαλκιά, στη συνεργασία του με τον ζωντανό αυτό θρύλο της Ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, καθώς και στη χρήση των εργαλείων του τζαζ αυτοσχεδιασμού μέσα από το λαούτο. Ο Βασίλης Κώστας ζει και εργάζεται στη Βοστώνη διδάσκοντας και παρουσιάζοντας την Ελληνική παραδοσιακή μουσική σε πολλά μέρη της Αμερικής, αλλά και διεθνώς.
Μόλις τιμήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες με το βραβείο «40 under 40» από τοΕλληνικό Ίδρυμα Αμερικής. Η αριστεία και η φιλανθρωπία είναι δύο ιδανικά που υποστηρίζονται στη δήλωση αποστολής του Ελληνικού Ιδρύματος Αμερικής και “οι Σαράντα Under 40” νικητές είναι η επιτομή και των δύο…
Σε αυτή την παράσταση, όπως και στον ομώνυμο δίσκο, το επίκεντρο είναι ένας καινούριος, εντυπωσιακός διάλογος μεταξύ του κλαρίνου και του λαούτου μέσα από τον οποίο μεταφράζεται αυτή η μουσική βασισμένη στη συνομιλία των δύο μουσικών οργάνων.
Μαζί τους ο Πέτρος Παπαγεωργίου στα κρουστά και ο Θανάσης Βόλλας στο λαούτο.
Το album «The Soul of Epirus» πήρε την πρώτη θέση στο Top 10 Albums of 2019 at the Balkan World Music Chart!
Ο Απόλλων στη σπηλιά της Μαίας, λογομαχεί με τη μητέρα και τον πατέρα του Ερμή, ο οποίος κάνει ότι κοιμάται στην κούνια του. Πίσω από τον Απόλλωνα, σε άλλη σπηλιά, τα κρυμμένα βόδια. Μελανόμορφο αγγείο, 6ος αι. π.Χ.
Η Οξύρρυγχος, ένα κεφαλοχώρι στην Άνω Αίγυπτο, νότια του Φαγιούμ, όπως και ολόκληρη η Αρχαία Αίγυπτος, είχε γίνει μια περιοχή ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού μετά την κατάκτηση της από τον Αλέξανδρο τον Μέγα το 332 π.Χ..
Στην Οξύρρυγχο, μετά από πολύχρονες ανασκαφές (1895-1934) βρέθηκε ένας πολύ μεγάλος αριθμός παπυρικών χειρογράφων, που πήραν το όνομα «πάπυροι της Οξυρρύγχου»
Ανάμεσα στα ευρήματα, υπήρξαν κείμενα είτε καινούρια, είτε γνωστά από πριν των οποίων επικυρώθηκε πλέον η ύπαρξή και άλλα που είχαν χαθεί τα ιστορικά ίχνη τους και ξαναβρέθηκαν. Από τα νέα κείμενα, δεν διασώθηκαν όλα ακέραια, ούτε και είναι όλα υψηλής λογοτεχνικής στάθμης. Ανάμεσά τους όμως περιλαμβάνονται έργα σημαντικά, όπως η Αθηναίων Πολιτεία του Αριστοτέλη, οι Ωδές του Βακχυλίδη και της Υψιπύλης του Ευριπίδη. Επίσης σχεδόν ολόκληρος ο Δύσκολος του Μενάνδρου και μεγάλα τμήματα από τις κωμωδίες του Επιτρέποντες, Σαμία και Σικυώνιος και μεγάλα τμήματα του σατυρικού δράματος Ιχνευταί του Σοφοκλή!
Οι Ιχνευταί ή Ιχνευταί Σάτυροι είναι σατυρικό δράμα του Σοφοκλή, του 5ου αιώνα π.Χ. Από τους παπύρους της Οξυρρύγχου διασώθηκαν περίπου τετρακόσιες γραμμές από το έργο.
Στο έργο περιγράφεται η προσπάθεια των Σατύρων στους οποίους ανάθεσε ο Θεός Απόλλων να βρουν τα βόδια που του έκλεψε ο νεογέννητος Ερμής. Ο Απόλλων υποσχέθηκε στους Σατύρους ελευθερία και χρυσάφι. Οι Σάτυροι, με τη βοήθεια του Σειληνού ακολουθούν τα ίχνη των ζώων (ιχνευτές) και όταν πλησιάζουν στη σπηλιά ακούν τη λύρα που είχε μόλις εφεύρει ο Ερμής και απορούν. Η νύμφη του όρους Κυλλήνη εξηγεί στους σατύρους τη φύση της λύρας. Το σωζόμενο τμήμα του έργου σταματά όταν έρχεται ο Ερμής.
Το έργο έχει ανάλαφρο και παιγνιώδες ύφος και αποτελεί σαφή αναφορά στις βακχικές τελετές και στον Διόνυσο προς τιμήν του οποίου γίνονταν κάθε χρόνο οι δραματικοί αγώνες.
Η Πλειόνη, θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος, ζούσε στο όρος Κυλλήνη της Αρκαδίας και είχε σύζυγό της τον Τιτάνα Άτλαντα.
Από την ένωσή τους γεννήθηκαν επτά κόρες, οι Πλειάδες, που πολλές φορές τις ονομάζουν και θεές του βουνού.
Η Μαία ήταν η μεγαλύτερη, ομορφότερη και περισσότερο συνεσταλμένη από τις αδερφές. Λένε ότι είχε υπέροχα μαύρα μάτια.
Αναφέρεται, άλλοτε, ως Πλειάς και, άλλοτε, ως Ατλαντίς, εκ των ονομάτων των γονέων της. Ο Σιμωνίδης ο Κείος την αναφέρει ως «ελικοβλέφαρον» και «ιοπλόκαμον». Αλλά και οι άλλοι ποιητές εξυμνούν το κάλλος της και τη χαρακτηρίζουν ως την ωραιότερη των Πλειάδων.
Σύμφωνα με τους ομηρικούς ύμνους, η Μαία ζούσε απομονωμένη σε μια σπηλιά στην Κυλλήνη. Εκεί ενώθηκε με τον Δία και γέννησε τον δοξασμένο θεό Ερμή,
Μετά τη γέννησή του, η Μαία έβαλε τον Ερμή να κοιμηθεί, εκείνος όμως πήδηξε από την κούνια του και βγήκε έξω. Καθώς έπαιζε, βρήκε μια χελώνα, με το καβούκι της οποίας δημιούργησε μια λύρα. Το ίδιο βράδυ έφτασε στην Πιερία, όπου σκαρφίστηκε ένα κόλπο και έκλεψε τα βόδια του θεού Απόλλωνα. Η Μαία αρνήθηκε να πιστέψει τον Απόλλωνα, που αποκάλεσε τον Ερμή κλέφτη, και τότε ο Δίας πήρε το μέρος του Απόλλωνα. Τελικά, ο Απόλλωνας αντάλλαξε τα βόδια για τη λύρα που είχε φτιάξει ο Ερμής.
Ένα όνειρο που υλοποιείται!
Χρειάστηκε να περάσουν κοντά στα 10 χρόνια από τότε που σχηματοποιήθηκε η ιδέα αυτής της παράστασης και εντάχθηκε στα μακροπρόθεσμα σχέδια του Ziria Festival.
Ένα δύσκολο εγχείρημα, που απαιτούσε την συζυγία πολλών αστεριών και τη σύμπραξη πολλών δυνάμεων. Όμως και τα πιο τρελά όνειρα έρχεται η στιγμή που μπορούν να πραγματοποιηθούν αρκεί να μην πάψουμε να τα πιστεύουμε.
Ταυτότητα του διημέρου:
Διοργάνωση: Δήμος Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης και Ziria Festival.
Σύλληψη, σχεδιασμός, καλλιτεχνική επιμέλεια και επικοινωνία: Ziria Festival .
Οργάνωση και διεύθυνση παραγωγής: Δήμος Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης και Ziria Festival.
Εκτέλεση παραγωγής: ΖΗΡΕΙΑ ΑΕ.
Η παράσταση «ΙΧΝΕΥΤΑΙ» Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού είναι παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με πρεμιέρα στις 23 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου
Ευχαριστούμε από την καρδιά μας όλους όσοι βοήθησαν και βοηθούν.
Πρώτα το φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, τον Μιχαήλ Μαρμαρινό και έναν – έναν τους συνεργάτες του, τον Πετρολούκα Χαλκιά, τον Βασίλη Κώστα και τους μουσικούς τους, την ομάδα των σπηλαιολόγων, το μουσικό σχήμα Ευτέρπη, το μουσικό σχήμα «Παύσις» και την Αλεξάνδρα Σιετή, τον Κρίστοφερ Κινγκ και την Κατερίνα Καφετζή, τους ανθρώπους του χιονοδρομικού κέντρου Ζήρειας, την Κλειώ Ξηρoύ και όλους τους εθελοντές!
Ξεχωριστή μνεία για τον Δήμο Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης και τα στελέχη του που αγκάλιασαν την ιδέα και ενδιαφέρθηκαν θερμά από την πρώτη στιγμή που τους έγινε η πρόταση.
Τέλος, ευχαριστούμε την Περιφέρεια Πελοποννήσου για την αιγίδα της και την ΕΡΤ3 και το δεύτερο πρόγραμμα της ΕΡΤ για τη χορηγία επικοινωνίας.
(*)Το Ziria Festival δεν έχει συμμετοχή σε έσοδα από εισιτήρια, επιχορηγήσεις ή χορηγίες και δε φέρει καμία οικονομική υποχρέωση, αστική, υγειονομική ή άλλη ευθύνη, έναντι τρίτων.
Ο πολιτιστικός σύλλογος «Σύθας», παρέχει εθελοντικά, βοήθειες στην εκτέλεση της παραγωγής πριν και κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων.